Sax

Verduisterde scène. Men hoort een saxofoonspeler zijn instrument opwarmen. Vier muzikanten betreden één voor één, op de tonen van hun instrument, het podium. De vier saxofoonspelers lijken elkaar niet te kennen, temeer omdat ze verschillende klederdrachten hebben en andere muziekstijlen spelen. Een intimiderende voice-over spreekt hen aan. Men heeft snel in de gaten dat het hier gaat om een auditie en dat er slechts plaats is voor één iemand. Nadat de een na de ander faalt in zijn proef, maken  de  vier muzikanten zich klaar om elk hun eigen weg te gaan. Maar aangezien ze beseffen dat ze allemaal in hetzelfde schuitje zitten en een gemeenschappelijke liefde voor muziek delen, voegen ze zich bij elkaar. Ze leren zichzelf herontdekken en delen hun muzikale werelden, dromen, verlangens en fantasieën met elkaar,  ze uiten hun emoties en leren ‘individueel te bestaan’ dankzij de innige verhouding die ze hebben met het instrument dat hen bindt: de sax.

Tijdens deze gemeenschappelijke tocht vol avonturen leren de muzikanten, via hun instrument,  elkaars universele wereld kennen. Er is de klassieke saxofoonspeler (smoking en vlinderdas) met zijn valselijk irritante tenor, er is de studiosaxofonist (trendy hipster) met zijn praatgrage alt, er is de jazz saxspeler (oud pak) met zijn coole bariton en tenslotte is er de straatsaxofonist (sjofele outfit) met zijn dromerige en clowneske sopraan.

De geschiedenis van SAX spitst zich toe op deze muzikale verschillen en het repertoire is heel eclectisch: van funk tot een aria van Bach, van Zigeunermuziek tot Braziliaanse Bossa, van Afrikaanse liederen tot Armeense duduk, van Van Halen tot Charlie Mingus. Het muzikale citaat is nooit zomaar toegevoegd, maar is gericht gekozen, steeds in overeenstemming met de emotie, de actie, de toestand van de vier muzikanten die tijdens deze ontdekkingstocht de betekenis van ‘Eendracht maakt macht’ ontdekken.

www.lesdesaxes.com