Het Urbanistisch Genootschap

“Het Urbanistisch Genootschap dat genotvol geniet van het serieuze oeuvre van Urbanus, toen die nog Van Anus was, en dat zó serieus was, dat het lachwekkend wordt.”

De meeste mensen kennen de grappige, plezante en soms gedurfde liedjes van Urbanus, zoals Hittentitten, Bakske vol met Stro, Poesje Stoei, De Wereld is om Zeep of 1 2 3 Rikketikketik, maar kennen zij ook het ernstige, gevoelige werk van de singer-songwriter Urbanus?

In het muziektheaterprogramma Het Urbanistisch Genootschap wordt gezocht naar het meest serieuze nummer van Urbanus. Verwacht geen grappen of imitaties. Nee, Het Urbanistisch Genootschap is bittere ernst. Of toch een poging daartoe. Dit zelfverklaarde genootschap neemt deze opdracht zeer serieus, want Urbanus Van Anus is niet om te lachen, vinden zij. Ze blijven trouw aan hun Urbanistische Geboden, want voor hen is Urbanus dé Vlaamse Bob Dylan die wél kan zingen.

Met toestemming van de echte grootmeester — en daarmee wordt dus niet Bob bedoeld — wordt de dieperliggende betekenis van songs als Zilveren Maan, Lieve Jongen of Het Zilveren Doosje ontleed; al zingend, spelend en kwelend.

Het wordt een avond vol pracht en praal, met liedjes en verhaaltjes voor meisjes met hazelnote oogjes, of wie weet toch een plezant nummertje aangekleed in een bitterzoet melancholisch strak jasje, voor wie dan ook. De zoektocht vraagt tijd, geduld, discipline, eensgezindheid én... een baard.

Het Urbanistisch Genootschap maakt een wonderbaarlijke muzikale reis door Urbanus’ minder bekende en misschien wel mooiste oeuvre. En dat allemaal in een tuinhuis waar, tussen al het tuingerief, een platenspeler staat en bestofte muziekinstrumenten; waar twee mannen zichzelf bijna volledig verliezen in het ernstige oeuvre van de songsmid Urbanus en waar zich op de koop toe plotseling een nieuw lid voor het genootschap meldt.

Oh ja, nog één belangrijke dienstmededeling: er wordt NIET gelachen met Urbanus Van Anus.